Mirosław Milewski (generał MO)


Mirosław Milewski, urodzony 1 maja 1928 roku w Lipsku, jest postacią związaną z historią polskiego komunizmu. Zmarł 23 lutego 2008 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie znaczące ślady w polskiej polityce i aparacie bezpieczeństwa. Jako generał dywizji Milicji Obywatelskiej, Milewski pełnił istotną rolę w strukturach bezpieczeństwa państwowego.

Był także funkcjonariuszem Służby Bezpieczeństwa, co umocniło jego pozycję w kontekście władzy komunistycznej. Jego działalność nie ograniczała się jednak tylko do służb mundurowych; w latach 1981–1985 był członkiem Biura Politycznego oraz pełnił funkcję sekretarza Komitetu Centralnego PZPR. Co więcej, sprawował urząd ministra spraw wewnętrznych w okresie 1980–1981, co uczyniło go jednym z kluczowych graczy w ówczesnej politycznej rzeczywistości.

Życiorys

Mirosław Milewski był synem Bolesława oraz Anastazji i swoją edukację zakończył na drugiej klasie gimnazjum ogólnokształcącego w 1939 roku. Po tym, jak ZSRR zaatakowało Polskę, związał się z administracją Białoruskiej SRR, gdzie podjął pracę w Zarządzie Gminy Lipsk. W 1944 roku wstąpił do Armii Czerwonej, a zaledwie kilka miesięcy później, w październiku, trafił do Urzędu Bezpieczeństwa w Augustowie. Urząd ten, wspólnie z oddziałami 50 Armii ZSRR, wojskami NKWD oraz wydzielonymi oddziałami ludowego Wojska Polskiego, brał aktywny udział w tak zwanej obławie augustowskiej, która miała miejsce w lipcu 1945 roku.

W tym czasie Milewski brał udział w zatrzymaniu Polaków, którzy w późniejszym okresie zostali zamordowani. W 1945 roku rozpoczął kooperację z sowieckim kontrwywiadem wojskowym SMIERSZ, co przyczyniło się do aresztowania wielu członków Armii Krajowej. Do 19 marca 1946 roku służył w Wojewódzkim Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Białymstoku, gdzie potem odbył roczny kurs przeszkolenia dla oficerów bezpieczeństwa publicznego.

Po zakończeniu tego kursu wrócił do WUBP w Białymstoku na stanowisko kierownika sekcji. 1 marca 1953 roku objął kierownictwo Wydziału IX, a od 1 kwietnia 1955 roku był naczelnikiem Wydziału IV w Komitecie ds. Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie. W latach 1956-1957 pełnił funkcję w Komendzie Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Warszawie, a od 1 września 1959 roku zasiadał jako naczelnik Wydziału II w Departamencie III MSW.

15 listopada 1962 roku Milewski przeszedł na stanowisko zastępcy dyrektora Departamentu I, a od 15 stycznia 1969 roku pełnił funkcję dyrektora tego departamentu. 25 stycznia 1971 roku został mianowany wiceministrem spraw wewnętrznych, a 8 października 1971 roku objął stanowisko ministra, którym zarządzał do 31 lipca 1981 roku. W październiku tego samego roku, na mocy decyzji Rady Państwa PRL, otrzymał nominację na stopień generała brygady MO, wręczoną mu przez przewodniczącego Rady Państwa PRL Józefa Cyrankiewicza w Belwederze.

W październiku 1979 roku awansował na rangę generała dywizji MO. W latach 1945-1948 Milewski był aktywnym członkiem Polskiej Partii Robotniczej, a później Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W okresie 1971-1980 był zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR, a od 1980 roku członkiem tegoż Komitetu.

W lipcu 1981 roku dołączył do Biura Politycznego oraz został sekretarzem KC PZPR. Również od 1981 roku stał na czołowej pozycji w Komisji Prawa i Praworządności KC PZPR. W latach 1981-1983 działał w Komisji KC PZPR, która badała przyczyny oraz przebieg konfliktów społecznych w historii Polski Ludowej. Do połowy lat 80. uznawany był za bliskiego współpracownika generała Wojciecha Jaruzelskiego.

Milewski był również członkiem oraz aktywnym działaczem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, pełniąc w latach 1974-1985 funkcję członka Rady Naczelnej, a w latach 1979-1985 był wiceprezesem Zarządu Głównego ZBoWiD. Jego imię wiązało się z wieloma kontrowersjami, w tym z aferą „Żelazo” oraz zabójstwem księdza Jerzego Popiełuszki. W 2004 roku profesor Andrzej Paczkowski ujawnił dokument, który miał być zastrzeżony do 2010 roku. Notatka dotycząca narady, która odbyła się przed południem 25 października 1984 roku w Urzędzie Rady Ministrów, została sporządzona przez Wiesława Górnickiego, doradcę premiera.

Na spotkaniu obecni byli premier gen. Wojciech Jaruzelski, szef URM gen. Michał Janiszewski oraz płk Bogusław Kołodziejczak. Morderca księdza, Grzegorz Piotrowski, zeznał, że cieszył się wsparciem w aparacie władzy, a w szczególności od sekretarza KC PZPR, czyli generała Mirosława Milewskiego:

„Politycznym inspiratorem porwania – niezależnie od indywidualnego fanatyzmu sprawcy – mógł być wyłącznie towarzysz Mirosław Milewski […] Towarzysz premier, podzielając dezaprobatę zebranych dla działalności tow. Milewskiego i nie podając w wątpliwość politycznej, a może i osobistej odpowiedzialności za uprowadzenie, a być może i za morderstwo na osobie ks. Popiełuszki, sprzeciwił się jednocześnie podejmowaniu decyzji personalnych na XVII Plenum KC PZPR, które miało się wkrótce rozpocząć.”

W 1985 roku został usunięty ze wszystkich stanowisk w partii i państwie, a następnie przeszedł na emeryturę. W 1990 roku został na krótko aresztowany. Zmarł 23 lutego 2008 roku w Warszawie i został pochowany w rodzinnym grobie na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Wólce Węglowej.

Życie prywatne

Mieszkał w stolicy Polski, Warszawie. Jego małżonka to Łucja Milewska, która żyła w latach 1931–2001. Mieli jednego syna, Mirosława Milewskiego, który zmarł w 2009 roku.

Ordery i odznaczenia

Generał Mirosław Milewski to postać, która została odznaczona wieloma prestiżowymi nagrodami za swoje zasługi. Jego osiągnięcia w dziedzinie służby narodowej zostały docenione przez władze, a on sam stał się symbolem oddania i profesjonalizmu.

Do jego licznych odznaczeń należy szereg wyróżnień, w tym:

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Order Krzyża Grunwaldu III kl.,
  • Order Sztandaru Pracy I kl.,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Srebrny Krzyż Zasługi (dwukrotnie),
  • Brązowy Krzyż Zasługi,
  • Odznaka „10 Lat w Służbie Narodu”,
  • Medal Zwycięstwa i Wolności 1945,
  • Odznaka „20 Lat w Służbie Narodu”,
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej,
  • Medal 30-lecia Polski Ludowej,
  • Medal 40-lecia Polski Ludowej,
  • Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • Srebrna Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego”,
  • Brązowa Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego”,
  • Odznaka Grunwaldzka,
  • Złota odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1966),
  • Order Czerwonej Gwiazdy (ZSRR),
  • Order Czerwonej Gwiazdy (Czechosłowacja),
  • Medal pamiątkowy „30 lat MO i SB”,
  • Jubileuszowy Medal 100. Rocznicy Urodzin Georgi Dymitrowa (Bułgaria, 1983).

Te wyróżnienia są dowodem na jego niezłomne poświęcenie oraz zaangażowanie w sprawy narodowe, które znacząco przyczyniły się do bezpieczeństwa i rozwoju kraju.

Awanse

Mirosław Milewski, znany z pełnienia ważnych ról w polskiej armii, uzyskał liczne awanse na przestrzeni swojej kariery wojskowej. Oto chronologiczny podział jego awansów :

  • 1947 – chorąży,
  • 1949 – podporucznik,
  • 1951 – porucznik,
  • 1954 – kapitan,
  • 1958 – major,
  • 1961 – podpułkownik,
  • 1964 – pułkownik,
  • 1971 – generał brygady,
  • 1979 – generał dywizji.

Przypisy

  1. Komunikat IPN dla mediów. ipn.gov.pl, 16.12.2021 r.
  2. Obława Augustowska – czy dojdzie do protestów?. augustowskireporter.pl, 09.02.2016 r.
  3. Praca zbiorowa: Aparat Bezpieczeństwa w Polsce, Kadra kierownicza, Tom III. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu, 2008 r., s. 11. ISBN 978-83-60464-80-9. Cytat: AIPN 0604/1629.
  4. „Trybuna Robotnicza”, nr 177 (11 529), 04-06.09.1981 r., s. 2.
  5. „Wojskowy Przegląd Historyczny”, nr 1 (107), styczeń–marzec 1984 r., s. 116.
  6. Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 4, 01.02.1966 r., s. 3.
  7. Piotr Lipiński: Kto kazał zamordować ks. Popiełuszkę? Milewski: to nie ja. wyborcza.pl, 05.10.2004 r.
  8. Marcin Dzierżanowski, Anita Blinkiewicz: W służbie Moskwy. wprost.pl, 17.07.2005 r.
  9. Przed dniem Wojska Polskiego, „Trybuna Robotnicza”, 11.10.1971 r., s. 1.
  10. Katalog funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa ↓.
  11. Informacje w BIP IPN.
  12. a b Wyszukiwarka grobów w Warszawie.

Oceń: Mirosław Milewski (generał MO)

Średnia ocena:4.6 Liczba ocen:22