Stara poczta w Augustowie

Pierwsze stałe połączenie pocztowe w Augustowie zostało ustanowione w okresie panowania pruskiego, trwającym od 1795 do 1807 roku. Warto wspomnieć, że w 1808 roku, w czasach Księstwa Warszawskiego, powstał urząd pocztowy, znany jako pocztamt, który obsługiwał także pobliskie miejscowości takie jak Suwałki i Sejny.

Jednakże w okresie Kryształowej Kongresu Augustów stracił część swoich placówek na rzecz Suwałk. Mimo to, jego strategiczna lokalizacja na ważnym trakcie kowieńskim, łączącym Warszawę z Petersburgiem, przyczyniła się do jego rozwoju jako istotnego przystanku dla ruchu pocztowego. Po 1862 roku, kiedy to otwarto kolej Warszawsko-Petersburską, znaczenie tego traktu znacznie spadło.

Po utworzeniu województwa augustowskiego oraz powstaniu Kanału Augustowskiego w latach 20. i 30. XIX wieku, planowano gruntowną przebudowę Augustowa, aby mógł on pełnić rolę ośrodka administracyjnego. W ramach tych zmian zaprojektowano nowy plac w okolicy śluzy, gdzie miały stanąć nowe gmachy urzędów, w tym poczta.

Poczta została zbudowana według typowego wzoru dla tego regionu, a jej architektura miała na celu obsługę dużego ruchu pocztowego na trakcie kowieńskim. Warto zauważyć, że podobny obiekt znajduje się także w Szczuczynie. W 1830 roku Marconi przyczynił się do kolejnego planu rozbudowy Augustowa, który jednak nie został zrealizowany, a budynek poczty pozostał w swojej pierwotnej formie.

Kompleks pocztowy składał się z bardziej złożonej struktury, w której znajdowały się budynek główny oraz dwie oficyny. W obiekcie mieściła się stacja przeprzęgowa, która obsługiwała 16 koni, ekspedycja oraz pokoje dla gości. Trasa pocztowa umożliwiała szybkie dostarczanie przesyłek do Warszawy, Kowna i Grodna, a ekstrapoczta pokonywała tę trasę w zaledwie 30 godzin, a kurierzy robili to nawet w 20 godzin.

Niestety, po likwidacji samodzielności poczty Królestwa Polskiego w 1867 roku, poprzez jej podporządkowanie Głównemu Zarządowi Poczt w Petersburgu, placówka w Augustowie uzyskała numer 28.

W trudnych czasach II wojny światowej budynki poczty uległy zniszczeniu, a ich odbudowa miała miejsce w 1963 roku. W 1964 roku w centralnej części budynku funkcjonował hotel, a prawą część zajęła Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna, podczas gdy lewa część stała się siedzibą Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji. W 1979 roku na miejscu hotelu otwarto Państwową Szkołę Muzyczną I stopnia im. Emila Młynarskiego, a w 1992 roku biblioteka przeniosła się do nowego gmachu, co skutkowało tym, że cały obiekt dawnej poczty został przekazany szkole muzycznej.